RFID

Radio Frequency Ientification (RFID) is een methode voor automatische identificatie en data capture (AIDC). UHF RFID maakt gebruik van elektromagnetische velden om tags aan objecten automatisch te identificeren en te volgen.

Een tag bevat een chip en een antenne, waarmee het signalen verzendt (en soms ontvangt) via radiofrequenties. De chip wordt geprogrammeerd met een tag-ID en informatie over het object waaraan hij is bevestigd. De chips zijn heel klein en bijna onzichtbaar wanneer ze in producten worden verwerkt. Meerdere chips kunnen tegelijkertijd worden uitgelezen. Dit maakt RFID-technologie zo ideaal voor tracking, tracing en dataverzameling.

Frequenties

RFID werkt op lage, hoge en ultrahoge radiofrequenties. Ultra High Frequency (UHF) RFID zit tussen 300 MHz tot 3 GHz. Dit is dezelfde frequentie als telefoon- en breedbandnetwerken gebruiken. Dit maakt UHF RFID een ideale technologie voor het opzetten van of aansluiten op een Internet-of-Things-omgeving.

Actieve versus Passieve

Actieve tags hebben een eigen energiebron en kunnen zelfstandig signalen verzenden over afstanden van 100 meter tot enkele kilometers. Passieve tags hebben geen batterijen. Zij hebben RFID-lezers nodig om signalen te verzenden en hun bereik is ongeveer 8 meter. Passieve tags worden meestal binnenshuis ingezet, actieve tags buitenshuis.

Example A:
UHF RFID tag

Example B:
UHF RFID tag